راحت جان...شعر و باران

مثل آهو به من نگاه مکن

با نگاهت مرا تباه مکن

از نگاهت شراره می بارد

خیره در چشم من نگاه مکن

مکش این قدر سرمه در چشمت

روزگار مرا سیاه مکن

رخ مپوشان به زیر زلف سیاه

بی نصیبم ز روی ماه مکن

دل بیچاره مرا در عشق

در به در، خسته، بی پناه مکن

این دل بی پناه و تنها را

غرق باران اشک و آه مکن

قصد جان مرا اگر داری

خوب دقت کن اشتباه مکن

گرچه من بی گناهم اما تو

بکش و خوفی از گناه مکن

چشمت از بهر قتل من کافی است

فکر جمعیت و سپاه مکن

عشق اگر پیشه می کنی دل من

شکوه از مشکلات راه مکن

گر به دنبال راحت جانی

غفلت از ورد صبحگاه مکن

خسرو قاسمیان